Pierwsze przywileje miejskie Chojnów otrzymał za panowania Piastów Śląskich (wzmianka z 1292 r.). Nadał je miastu Henryk V, zwany Grubym, a zatwierdził w 1332 r. jego syn Bolesław III. Pełne prawa miejskie uzyskał Chojnów w roku 1333, natomiast tradycje chojnowskiego szkolnictwa sięgają początków XIV w.
W roku 1313 istniała w Chojnowie szkoła parafialna.
Dzieje szkoły katolickiej są lepiej uchwytne dopiero w II połowie XVIII wieku. W owym czasie niełatwo było o wykwalifikowaną kadrę nauczycielską. W 1763 roku, według dostępnych źródeł wiadomo, że funkcję nauczyciela pełnił przez pewien czas miejscowy fryzjer – Antoni Stephan. Do szkoły uczęszczało wtedy zaledwie 5 uczniów, ale w niedługim czasie ich liczba wzrosła do 44. gim1_32_6
Do roku 1783 funkcjonowanie szkoły było możliwe dzięki stałym dochodom, jakie napływały z tzw. fundacji fińskiej. Jednak, w tymże roku utracono je, co przyczyniło się wkrótce do upadku szkoły.
Dopiero w roku 1802 starania o budowę nowej szkoły katolickiej, rozpoczął ówczesny kapelan – Spiller. Pełnił on zarazem funkcję inspektora szkoły. Tocząca się wówczas wojna z Francuzami, nie pozwoliła jednak na zrealizowanie tego ambitnego zamierzenia Spillera.
W roku 1815, ponownie podjęto kroki mające na celu zorganizowanie szkoły. Nauczanie odbywało się w wynajętym domu.
W roku 1833 szkoła została przeniesiona na zamek, gdzie oprócz izb lekcyjnych znajdowało się mieszkanie służbowe dla nauczyciela. Jej finansowaniem zajmowała się kasa miejska, otrzymywano też dotacje rządowe.
Dalsze losy szkoły znane są dopiero od roku 1852. Do szkoły uczęszczało wtedy 100 uczniów. W 1853 r. jednoklasowa dotąd szkoła uzyskała drugą klasę, a w następnych latach trzecią i wkrótce czwartą. Konieczność ta spowodowana była stałym napływem uczniów, wynikającym ze wzrostu liczby katolików.
W roku 1875 znowu losy budynku szkoły się zmieniły. W związku z zawaleniem się ratusza zachodziła pilna konieczność znalezienia nowego lokum dla władz sądowniczych. Stało się to kosztem szkoły. Postanowiono przenieść ją z zamku, aby tam ulokować władze sądownicze. Wynajęto wówczas od pomocnika murarskiego Streffiga dom, znajdujący się obok Baszty Tkaczy i tam przeniesiono szkołę z zamku.
W roku 1886 znowu nastąpiła zmiana lokalu. Zdecydowano, że najbardziej funkcjonalnym będzie budynek szkoły poewangelickiej, położony tuż obok dzisiejszej Miejskiej Biblioteki Publicznej. Jednak nie był on w najlepszym stanie. W dodatku wzrastała stale liczba uczniów i budynek okazał się za ciasny.